Mijn naam is Irmy, een (blijkbaar nogal) goedlachse fotografe van 27 jaar. Fan van koffiebarretjes waar ik dan een ‘dirty chai met havermelk’ bestel en meteen veel chiquer klink dan ik eigenlijk ben. Die havermelk (als het even kan) is omdat ik eigenlijk een enorme dierenvriend ben en zo probeer mijn steentje wat bij te dragen aan de natuur- net zoals ik me overal verplaats met mijn koersfiets (incl roze banden).
In september 2015 besloot ik om in Antwerpen fotografie te gaan studeren en daar ben ik uiteindelijk mijn hartje verloren. Je kan me daar dagelijks tegenkomen met mijn trouwe viervoeter Rex in de ene hand , en hoogstwaarschijnlijk een worteltaart in de andere. Of de hand van mijn lief, als we eens een momentje samen vinden. ( Bij deze verklap ik dat ik eigenlijk ook echt een hopeloze romanticus ben)
Ik ben iemand met een eigen visie op de wereld en dit probeer ik dan ook over te brengen in mijn werk. Mijn stijl kun je beschrijven als ‘spontaan, vrolijk en eenvoudig’. Ik val meestal wel op in een groep. Door mijn nogal luide bulderlach, lange stekken of afgeschoren kopke. Of omdat ik op de grond lig om honden te aaien, of met kids in mn rug rondloop. Een duracelkonijn, hoor ik geregeld. Maar ééntje met een hoogsensitief brein, waardoor ik mensen perfect aanvoel, me kan inblenden in eender welk publiek, maar nadien nogal moet bijtanken.
De interesse in fotografie is er altijd geweest. Mijn grote muze was mijn opa. Ik wilde elk moment dat we samen hadden vastleggen en herbeleven. Hij geloofde altijd dat ik talent had en was mijn grootste en destijds enigste supporter. Ik nam foto’s van hem tot zijn laatste adem – toen besefte ik wat foto’s teweeg kunnen brengen. Een tastbare herinnering, voor altijd. Er gaat geen dag voorbij zonder te kijken naar de foto’s van mijn opa en (onlangs overleden) broer. Dan besef ik écht wat een verschil ik kan maken met het bevriezen van de tijd.
Ik was altijd haantje de voorste om elk moment vast te leggen. Iedereen die ik graag zag moest eraan geloven. Al snel maakte ik van heel de buurt portretten, familiefoto’s en werd ik zelfs uitgenodigd op huwelijken, feestjes en bedrijven om daar mijn hartje op te halen met mijn creatieve hersenpan.
Ondertussen heel wat jaren later kan ik mij geen dag meer voorstellen zonder fotografie. Ik kom op plaatsen waar ik het bestaan niet van afwist en ontmoet dagelijks nieuwe mensen.
Tijdens mijn opleiding fotografie kreeg ik wekelijks opdrachten om uit mijn comfort-zone te komen. In mijn studententijd greep ik regelmatig unieke kansen om mijn portfolio uit te bouwen en daardoor weet ik nu precies wat ik graag fotografeer. Daarnaast heb ik ook een opleiding ‘weddingplanner’ gevolgd om mijn ‘praktische’ achtergrond over trouwen wat bij te schaven. Ik wil veel meer zijn dan de ‘fotograaf’. Ik wil jullie leren kennen en jullie verhaal vertellen. Ik wil een connectie voelen en niet ‘gewoon op de knop drukken’. Ik wil dat jullie genieten van het moment met elkaar, maar ook blij zijn dat ik erbij ben.
Kortom: mensen gelukkig maken , hen een fijne dag bezorgen en laten zien hoe mooi ze zijn. Kan ik dat ook bij jou?
Genoeg over mij ; let’s grab a coffee & worteltaart! 😉
